• By Katrijn Devlaminck
Negen jaar geleden maakten Johan en Aynalem hun grote droom waar: een tehuis voor straatkinderen in Hawassa. Wat begon als een idealistisch concept werd al snel een thuis voor meer dan negentig kinderen.
Johan: “Wanneer ik het verhaal van Let Us Change vertel start het altijd met mijn vertrek naar Ethiopië negen jaar geleden in 2008. Mijn originele plan was om er een jeugdbeweging te beginnen. Maar eigenlijk is dat niet de echte start van het Let Us Change verhaal. Op het moment dat ik in België mijn reis plande, was Aynalem al lang bezig met het helpen van de allerarmsten in Hawassa. Ze hielp bedelaars aan een job en had al enkele kinderen van de straat gehaald. Per toeval belandde ik in Hawassa in het hotel waar Aynalem op dat moment werkte. Achteraf gezien besef ik pas hoe toevallig de omstandigheden waren waarin we elkaar leerden kennen.”
Aynalem: “Voordat ik Johan leerde kennen hier in Hawassa, werkte ik als manager in een hotel. Ik had op dat moment al drie straatkinderen bij mij wonen en ik wierf bedelaars aan om in het hotel te komen werken. Op dat moment was ik nog niet bezig met het idee om een tehuis voor straatkinderen te beginnen. Dat idee kwam er pas nadat ik bevriend werd met Johan.”
Johan: “We waren erg geraakt door het lijden van de vele straatkinderen in Hawassa. Na veel babbels besloten we om er samen iets aan te doen. Heel vaak hebben we moeilijke keuzes moeten maken. Wat we altijd trachten te doen is een moeilijk vraagstuk vertalen naar een simpele ja/nee-vraag. Zullen we doorgaan met ons project? Gaan we deze persoon helpen? Kunnen we uitbreiden? Daarnaast vragen we ons steeds af wie de juiste mensen zijn om te helpen en wat we hen kunnen bieden. Het heeft geen zin om een straatkind naar school te sturen als je dat kind geen onderdak of eten kunt geven. En als je kind van de straat haalt dan moet je de moeder van dat kind ook helpen want zij verliest een groot deel van haar inkomsten als haar kind niet meer bedelt.”
Aynalem: “De voorbije jaren verliepen als een echte rollercoaster. Toen we met LUC startten volgden we vooral ons gevoel, we benaderden bedelaars en de kinderen die in de allerarmste omstandigheden leefden. De eerste stap die we ondernamen was negen kinderen van de straat halen en onderdak bieden. Vanaf dat moment begon de organisatie heel snel te groeien zonder dat we het zelf goed beseften. Het ging allemaal sneller dan verwacht, soms zelfs angstaanjagend snel. “
Johan: ”Ondertussen zijn we negen jaar verder en wonen er meer dan negentig kinderen in onze tehuizen. Daarnaast worden nog eens een zestigtal kinderen en hun ouders door ons geholpen. En ook kinderen die samen met hun moeders in de gevangenis zitten worden door Let Us Change ondersteund. We zijn op negen jaar tijd enorm snel gegroeid. Dat was niet altijd even makkelijk maar het loont de moeite als je ziet hoeveel mensen we vooruit helpen.”
Aynalem: “De toekomstplannen hier in Hawassa zijn voornamelijk de bouw van ons nieuwe, grote tehuis. Van de overheid kregen we een stuk land waarop we een nieuw tehuis gaan bouwen. De bedoeling is dat niet alleen onze kinderen daar gaan wonen maar ook dat we nog veel meer straatkinderen in onze organisatie opnemen en een thuis geven. Hetzelfde geldt voor arme gezinnen en bedelaars, ook zij zouden in dat huis opgevangen kunnen worden. Verder is het ons doel om meer inkomsten te genereren vanuit Ethiopië zelf. Zo willen we onze weverij en bakkerij verder uitbreiden.”
Johan: ”Onze toekomstplannen voor de vzw in België zijn het behouden en uitbreiden van onze sponsors. Voornamelijk dus ervoor zorgen dat we genoeg inkomsten hebben om onze werking te onderhouden en wie weet zelfs uit te breiden. Maar naast het financiële aspect zou ik hier in België mensen willen inspireren om hetzelfde te doen als wat wij doen. Om mensen die het moeilijk hebben te ondersteunen en ervoor te zorgen dat elk kind kan opgroeien in een veilige, gezonde en vooral liefdevolle familie. Want dat is uiteindelijk wat Let Us Change is, een (heel erg grote) familie.”
