Eindelijk is het zo ver, de dag van de verrijzenis van Jezus is in zicht. 8 april, de dag! De week voordien bestond uit het oefenen van de voorstelling. De leerkracht knutselde een heel programma in elkaar om deze dag onvergetelijk te maken. In de voormiddag kuisten de kinderen het meisjeshuis. Daarna versierden ze het meisjeshuis met ballonnen en slingers, de boxen en tafels werden klaargezet et voila! Het huis was klaar voor het feest.
In Ethiopië is het de gewoonte om voor Pasen twee maanden te vasten. Dit houdt in dat (sommige) mensen geen vlees en zuivel eten, geen bier drinken, geen sigaretten roken etc. Vijf dagen voor Pasen zijn (sommige) mensen in grote rouw en geven ze zelfs geen kus, klappen ze niet en wandelen ze op blote voeten. Wanneer de dag van Pasen is aangebroken, is het dus een groot feest! Aynalem, de kookmama’s en de oudste meisjes hadden het druk om het eten voor al de kinderen klaar te krijgen. Ook Laura spendeerde twee uur in de keuken om cakes te bakken. Toen ik het oude jongenshuis (dat nu wordt omgebouwd tot de werkplaats, met een uitgebreide keuken, de weverij, een wasplaats, etc.) binnen wandelde tijdens de vroege middag stonden de kookpotten al op het vuur. De eerste stukken vlees werden aangesneden en opgegeten.
Het huis en het eten waren klaar voor het feest! Eerst werd er uitgebreid gedineerd. Normaal gezien ben ik een vegetariër, maar om mij helemaal te laten opnemen in de cultuur en de gewoonten, nam ik een stap opzij en proefde ik van de maaltijd met vlees. Als ik eerlijk moet zijn is me dit echt slecht bevallen. Mijn smaakpapillen en lichaam zijn hier na 2 jaar niet meer aan gewend. Dit geeft me extra motivatie om mijn vegetarisch leven te blijven doorzetten. De pot met rauw vlees liet ik toch discreet aan mij voorbij gaan. Gelukkig waren de kinderen er gek op! We sloten het diner af met ijsjes en cake. Na het diner begon het optreden van de leerkracht. De kinderen zongen, speelde drama, maakte ninja moves, danste maar vooral lachte! Ik ben helemaal opgeladen van de vrolijke, positieve energie die er in de lucht hing die dag. Al die vrolijke gezichten waren onbeschrijfelijk.
Pasen in Ethiopië, doet me toch een beetje nadenken en lachen over de manier waarop wij Pasen vieren. Ik verkies het zingen, dansen, drama etc. toch boven het zoeken van chocolade eieren in de tuin. Maar de reden hiervoor is waarschijnlijk de onwaarschijnlijk schattige en lieve kinderen van Let Us Change!